Afgelopen voorjaar ging het mis. Roest in de oerprei, maar ook in de Babington's leek (Allium ampeloprasum var. babingtonii). Het duurde niet lang of alle bovengrondse delen waren verdwenen. En dat was best jammer, want ik ben deze plant nog niet tegengekomen bij de Nederlandse zaadhandelaren. We hebben 'm wel eens gezien in een programma bij de BBC, maar that's it. En het zou jammer zijn om zoiets unieks te verliezen.
Maar nog niet zo lang geleden kwam alles toch weer boven de grond!
Van nature komt deze relatief zeldzame look voor aan de westkust van Ierland en Engeland. De plant kan bijna 2 meter hoog worden tijdens de bloei. De bolletjes in de bloem kunnen al uitlopen tijdens de bloei. Zoals je ook bij boomui en kraailook wel ziet.
De (jonge) bladeren, bloemen en knol zijn rauw en gekookt (of gebakken) eetbaar. Oudere bladeren zijn wat taaier, die kun je beter gebruiken als prei.
Als ik de websites moet geloven neigt de smaak naar prei, de ondergrondse knol gaat richting milde knoflook.
Zelf heb ik er nog niet van geproefd. Eerst maar eens zorgen dat ik voldoende heb opgekweekt. Nog even geduld dus.
De plant is winterhard in Nederland (zone 8) en je kunt hem het best op een vaste plek laten staan. Niet te veel aandacht geven, gewoon zijn gang laten gaan.
Het blad is prima oogstbaar in januari, de ondergrondse bol na de bloei. De bolletjes die zich vormen tijdens de bloei kun je gebruiken om weer nieuwe planten uit te zetten.
