Flappie

Door een ongelukje was het hek langs één van de zijden van de tuin een grote gatenkaas geworden. En in de wintermaanden is onze tuin natuurlijk een groot buffet voor de buurtkonijnen.
Een gaatje in het hek hebben de slimmeriken meteen in de gaten. Laat staan een hele reeks aan ingangen. Dus we vonden meteen al graafsporen, pootafdrukken in de moestuin, keuteltjes en afgevreten groenten.

Zo snel mogelijk heeft mevrouw Modderbaard met een heleboel ijzerdraad het hek weer provisorisch dichtgevlochten. Geen konijn of holen te zien, dus opgelost.
Dachten we.

De keuteltjes bleven komen, maar een konijn (en hol) konden we niet vinden. Tot Flappie paniekerig wegschoot toen ik pastinaak oogstte in de moestuin. En daarna was hij nergens meer te zien.

Vlak voor de Kerst zagen we Flappie weer. Dood.
Waarschijnlijk vanwege de stress, want voedsel en water is er genoeg te vinden. Ik kan mij zo voorstellen dat de ganzen het beest geen moment rust hebben gegund en paniek kan dodelijk zijn voor konijnen.

De moestuin is voor even weer veilig.