Voor een prikkie

Imker H.P. was door een allergie gedwongen te stoppen met het houden van bijen en had nog een bijenvolk staan. Samen met wat oude kasten en ander imkerspul konden we dat voor een prikkie van hem overnemen. Een buitenkansje voor de beginnend imker!

Om een kast te kunnen vervoeren moet de vliegplank worden dichtgeklapt. Daarmee is meteen de ingang van de bijenkast afgesloten. Zo kunnen de bijen er niet meer uit. De beste tijd is om dit 's avonds - vlak voordat het donker wordt - te doen. De meeste bijen zitten dan binnen en zo raak je er niet veel kwijt. Met sjorbanden kan alles vervolgens worden vastgezet.

Mevrouw Modderbaard zou de kast prepareren. Ik zou als beste stuurman toekijken en als alles gereed is samen met chauffeur L. de kast in de aanhanger tillen.
Toen de klep dicht zat, bleek dat bij de laatste inspectie de kast scheef in elkaar was gezet. Aan de zijkant zat een grote kier die als tweede uitgang diende. De bijen (inmiddels al flink geagiteerd) kropen naar buiten om hun huis te verdedigen.

Mevrouw Modderbaard heeft nog even geprobeerd om het kastdeel weer recht te zetten met behulp van een kastbeitel en en wat wrikken. Maar veel effect had dat niet. Je moet namelijk weten: bijen bouwen alles vol met raat. Als de kast scheef staat, bouwen ze gewoon door. De kast zal pas weer rechtgezet kunnen worden als deze was is weggesneden. Het enige resultaat was dat de bijen nog bozer werden en flink zo'n vijftien steken aan mijn vrouw hebben uitgedeeld. (En eentje aan mij.) Vervoeren was op deze manier geen optie. Een ander keertje dan maar...

Drie dagen later is mevrouw Modderbaard op de fiets gestapt om overdag (als er veel bijen van huis zijn) in alle rust de overtollige was weg te snijden en de kast voor vervoer te prepareren. Dezelfde avond hebben we de kast zonder problemen op de aanhanger kunnen zetten. Een buitengesloten bij bleef hardnekkig op de kast zitten. Bij aankomst op de nieuwe standplaats zat ie er nog steeds!