Modderblog

Bringing home the bacon

In deze drukke tijden hebben we niet altijd voldoende tijd om wat aandacht aan onszelf te besteden. Kantoorwerk, Twitter, Facebook, televisie en andere verplichtingen houden ons weg van een lekker uurtje sporten. Maar met een kleine mentaliteitsverandering openen zich nieuwe mogelijkheden. Maak van uw nood een deugd en verander alledaagse dingen in een uitdagende training.
Traplopen op kantoor kan ook een stevig sprintje omhoog zijn. Even alle systemen weer lekker wakkerschudden na al dat bureauwerk. Dat zijn al gauw tientallen sprintjes per week.
In plaats van met de auto naar de sportschool te gaan om vervolgens warm te fietsen op de hometrainer, kun je ook gewoon de fiets vanuit huis pakken.
Collega P. maakte van een verhuizing een prachtige krachttraining. Het is allemaal slechts een kwestie van perspectief.

Gisteren was het weer tijd om de diepvries aan te vullen met wat vers rundvlees. Goede kwaliteit vlees van grasgevoerde runderen vind je hier in Enschede niet in de supermarkt. Daarvoor gaan we over het algemeen naar een rundveehouder in Weerselo. Op de fiets natuurlijk!

Om het vlees in diepgevroren staat te houden tijdens de thuisreis, heb ik een oude rugzak enigszins aangepast. Mijn racefiets ontbeert namelijk een bagagedrager met fietstassen.

In de gebruikte rugzak zit een handig papiervak aan de zijde die tegen mijn rug zit. Deze heb ik gebruikt voor een isolerende laag van een oude sjaal, een krant en wat isolatiefolie. Tien kilo diepgevroren vlees heeft een behoorlijke chill-factor en het zou niet prettig zijn om ‘s winters ergens met onderkoelingsverschijnselen in de berm te stranden. Het vlees is meteen ook goed afgeschermd van de warmte van mijn rug.

Verder heb ik van een doodgewone diepvriestas uit de supermarkt en een baby-aankleedmatje een isolerende binnentas vervaardigd. Gewoon de handvatten van de diepvrieszak afgeknipt en het matje er omheen gevouwen. Simpel en effectief.
Al met al ruim voldoende isolatie om het vlees in bevroren staat te houden tijdens de half uur durende terugtocht. Zelfs op een erg warme dag, bleek afgelopen zomer.

Gisteren richting Weerselo was het prachtig op de heenweg. Windkracht vijf in de rug. Heerlijk ontspannen losrijden en toch lekker snel. Achttien kilometer leken er slechts tien.
Op de terugweg echter bleek de stampvolle rugzak behoorlijk wat wind te vangen. Mijn snelheid zakte zo af en toe tot gênante dieptepunten. De spierpijn van de laatste CrossFittraining speelde weer op. En een regenbui maakte het avontuur compleet. Kortom: helemaal perfect!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *