Op cursus

Het stukje land dat we straks moeten gaan bijhouden is best wel groot. Om het gras en onkruid er een beetje onder te houden had ik al een zeis op de kop getikt. Gezien ik echt niet van het geluid van een bosmaaier houd, leek me dat een mooie optie.

Maar hoe ging dat ook al weer: zeisen?
De laatste keer dat ik zo'n ding in de hand heb gehad was ik misschien 6 jaar oud...
Hoe stel je 'm af ? En hoe zorg je dat 'ie scherp blijft? Behalve met een wetsteen of strekel - want het haren van de zeis,  dat mochten wij als kind echt niet, dus ook dat moest nog geleerd.

Afgelopen zaterdag werd er door Landschap Overijssel een cursus zeisen gegeven in de Lutte! Mooi dichtbij, een kans die ik niet kon laten liggen, want een filmpje op internet is leuk maar "live leren" ligt mij meer. Dat werd dus vroeg opstaan, lunchpakketje mee, klompen aan en gaan. De zeis zou daar zijn, je kon bij je inschrijving een nieuwe bestellen met toebehoren, dat scheelde in ieder geval op de heenweg bagage.

We werden gastvrij ontvangen op het erf van Jan en Agnes Oldekamp met een kopje koffie (of thee) en na een korte introductie mochten we aan de slag. Een ochtendploeg en een middagploeg, om de beurt leren afstellen, maaien en haren. Het werd een leuke, leerzame dag. Lekker in het zonnetje, onder deskundige leiding met veel persoonlijke aandacht.  Aan het eind van de dag ging ik met een nieuwe zeis, het goede gevoel ook echt een oud ambacht geleerd te hebben en meer dan dat, weer naar huis.

Maaien...met de zeis !

Gezellig met z'n allen hameren...euh haren...van de zeis.

Kikker ontsnapt aan de dood